Deze publicatie is ingediend onder:
HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen
“Ik hou van mijn lange dozen op een specifieke manier!” – Beau Smith
door geliefde Smith
Ik ontdek met lange dozen bij stripboekenwinkels en conventies extreem ontspannend. Natuurlijk, in sommige gevallen staan er andere mensen naast je die op je wachten om mee te komen met de doos waar je doorheen kijkt, en je kunt zien dat ze veel meer kijken naar de boeken waar je doorheen kijkt, in plaats van naar de Een die ze bijwonen … Sinds ze denken … angst … dat je een boek gaat ontdekken waarnaar ze op zoek waren, of een verrassing die niemand geloofde dat er zou zijn. Het is een natuurlijk gevoel. Ik heb het soms zelf gevoeld. Gelukkig voor mij, ik ben zo oud als vuil en heb veel van de essentiële boeken die ik altijd al heb gewild. Velen werden nieuw gekocht van de spinner -rekken in de jaren ’60. (Zie, vertelde YA, oud een vuil!)
Maar ik ontdek het kijken met nieuwere boeken in een lange doos net zo ontspannend. Ik zal toegeven, ik ben niet zo veel als datum in het laatste decennium van stripboeken als ik zou moeten zijn (volgens anderen), maar mijn smaak en praktijken zijn veranderd.
Ik onderzoek onderzoek naar wat ik tegenwoordig in nieuwe boeken ga kopen, ze zijn tenslotte niet zo goedkoop als ze waren. (Nog een OAD *oud als vuilmoment) Ik ben eveneens afhankelijk van het personeel in mijn regionale stripboekwinkel om me in boeken te sturen die ik mogelijk leuk kan vinden. Ze nemen de tijd om te begrijpen wat ik leuk vind en zijn echt geweldig in het pushen van mijn horizon zonder zo ver te gaan. Dat is de indicatie van een fantastisch personeel.
Ik moet eerlijk zijn: ik verkeer niet veel van mijn tijd op dozen vol met strips uit de jaren 90 om de gemakkelijke reden dat ik in die tijd op de lijst stond van zowat elke stripboeken en ik Ik heb ze allemaal gratis, en heb nog steeds een opslagbak vol met hen. Vereist ze niet. Ik zoek naar hen op zoek naar boeken die ik heb geschreven. U kunt nooit voldoende kopieën van uw eigen boeken hebben om aan anderen te bieden en ze cult -leden te maken.
Beau bereidt zich voor om erin te duiken.
Gaan met lange dozen is een schattenjacht. Ik ontdek daar exact hetzelfde gevoel als in de dag dat ik ging met de dozen in de regionale platenwinkels en het ontdekken van LPS waar ik naar op zoek was. Moeilijk te geloven dat LPS in de jaren ’70 nieuw bood van wat de coverkosten van een stripboek vandaag zijn. (OAD)
Een van de bramen onder mijn zadel wanneer ik met een lange doos gaat, is wanneer iemand een gesprek wil beginnen. Het zou een stille moeten zijn, op voorwaarde dat wanneer een persoon met een lange doos kijkt, er geen spreek is toegestaan. Ik begrijp dat dat misschien een beetje antisociaal lijkt, maar ik ben niet echt een multi-tasker en ik ben verplicht om me op één ding tegelijk te concentreren. Trouwens, de persoon die met de doos kijkt, kan zich op een beperkt tijdsbestek bevinden. (OAD)
Vereist ik dat de strips moeten worden ingepakt en aan boord gaan? Niet echt. Het is leuk, maar het is ook een tijdsconsument als ik met de strip wil kijken om te zien of het intact is of dat iemand rond de binnenkant heeft gekrabbeld. Vaak hebben ze dat niet, maar een man zoals ik moet altijd controleren. (OAD)
Als het een geweldige koopjesvak is, koop ik meestal veel meer boeken als geschenken voor vrienden dan voor mezelf. Altijd leuk om een specifiek probleem te ontdekken dat een fantastisch verhaal of kunst heeft en het doorgeven. Ik zie graag stripboeken doorgeven aan anderen.
Ik verschil van veel van mijn vrienden. Velen van mij houden van de geur van oude stripboeken. Ik heb nooit. Ik hou van zo een beetje geur mogelijk. Ik vind het niet leuk, maar ik kies ervoor om het verleden van iemand anders niet te geuren. Ik moet zeggen, naast Spider-Man of Wolverine heb ik een van de allerbeste snuiven ter wereld. Ik kan iemand vertellen wat ze twee dagen geleden voor de lunch hadden. Het is een zegen en het is een vloek.
Ik vind het niet leuk dat de lange dozen zo goed worden gevuld of ook niet zo niet zijn gestimuleerd. Ik begrijp dat dat nogal kieskeurig lijkt (OAD), maar als je met een lange doos kijkt, wil je graag de allerbeste “flip -capaciteit” terwijl je de bovenste randen van de boeken afneemt.
Ik vind het leuk dat de boeken worden afgezet door hun titels en in een tot z -bestelling. Het hoeft niet te zijn, maar het helpt met de tijd. Met dubbeltje of vier voor een dollarboxen, is het geen must. Ik begrijp het steken van ze in de dozen en krijg ze daarbuiten. Het werd gebruikt om me een beetje nootachtig te maken als ik verhalen over spanning in de Iron Guy -sectie zou ontdekken. Toen was ik echter zowel jong als vol met zelfgebruikte ego en orde. Tegenwoordig ben ik blij om aan de beste kant van het vuil te komen. (OAD)
“Dit gaat niet in de sectie Iron Guy !!!”
Ik hoop dat dit bitgesprek je heeft verlicht over lange doosregels of als je een verkoper of collega -koperboekkoper bent, de veel essentiële richtlijn van “Beau’s Richtlijnen om hem niet te storen als hij met lange dozen kijkt.” (OAD)
Ik hoop dat je plezier hebt met kijken wiBeauology 101: Old As Dirt: The Long Box Tradition of Beloved Smith (###) Deze publicatie is ingediend onder:
HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen
“Ik hou van mijn lange dozen op een specifieke manier!” – Beau Smith
door geliefde Smith
Ik ontdek met lange dozen bij stripboekenwinkels en conventies extreem ontspannend. Natuurlijk, in sommige gevallen staan er andere mensen naast je die op je wachten om mee te komen met de doos waar je doorheen kijkt, en je kunt zien dat ze veel meer kijken naar de boeken waar je doorheen kijkt, in plaats van naar de Een die ze bijwonen … Sinds ze denken … angst … dat je een boek gaat ontdekken waarnaar ze op zoek waren, of een verrassing die niemand geloofde dat er zou zijn. Het is een natuurlijk gevoel. Ik heb het soms zelf gevoeld. Gelukkig voor mij, ik ben zo oud als vuil en heb veel van de essentiële boeken die ik altijd al heb gewild. Velen werden nieuw gekocht van de spinner -rekken in de jaren ’60. (Zie, vertelde YA, oud een vuil!)
Maar ik ontdek het kijken met nieuwere boeken in een lange doos net zo ontspannend. Ik zal toegeven, ik ben niet zo veel als datum in het laatste decennium van stripboeken als ik zou moeten zijn (volgens anderen), maar mijn smaak en praktijken zijn veranderd.
Ik onderzoek onderzoek naar wat ik tegenwoordig in nieuwe boeken ga kopen, ze zijn tenslotte niet zo goedkoop als ze waren. (Nog een OAD *oud als vuilmoment) Ik ben eveneens afhankelijk van het personeel in mijn regionale stripboekwinkel om me in boeken te sturen die ik mogelijk leuk kan vinden. Ze nemen de tijd om te begrijpen wat ik leuk vind en zijn echt geweldig in het pushen van mijn horizon zonder zo ver te gaan. Dat is de indicatie van een fantastisch personeel.
Ik moet eerlijk zijn: ik verkeer niet veel van mijn tijd op dozen vol met strips uit de jaren 90 om de gemakkelijke reden dat ik in die tijd op de lijst stond van zowat elke stripboeken en ik Ik heb ze allemaal gratis, en heb nog steeds een opslagbak vol met hen. Vereist ze niet. Ik zoek naar hen op zoek naar boeken die ik heb geschreven. U kunt nooit voldoende kopieën van uw eigen boeken hebben om aan anderen te bieden en ze cult -leden te maken.
Beau bereidt zich voor om erin te duiken.
Gaan met lange dozen is een schattenjacht. Ik ontdek daar exact hetzelfde gevoel als in de dag dat ik ging met de dozen in de regionale platenwinkels en het ontdekken van LPS waar ik naar op zoek was. Moeilijk te geloven dat LPS in de jaren ’70 nieuw bood van wat de coverkosten van een stripboek vandaag zijn. (OAD)
Een van de bramen onder mijn zadel wanneer ik met een lange doos gaat, is wanneer iemand een gesprek wil beginnen. Het zou een stille moeten zijn, op voorwaarde dat wanneer een persoon met een lange doos kijkt, er geen spreek is toegestaan. Ik begrijp dat dat misschien een beetje antisociaal lijkt, maar ik ben niet echt een multi-tasker en ik ben verplicht om me op één ding tegelijk te concentreren. Trouwens, de persoon die met de doos kijkt, kan zich op een beperkt tijdsbestek bevinden. (OAD)
Vereist ik dat de strips moeten worden ingepakt en aan boord gaan? Niet echt. Het is leuk, maar het is ook een tijdsconsument als ik met de strip wil kijken om te zien of het intact is of dat iemand rond de binnenkant heeft gekrabbeld. Vaak hebben ze dat niet, maar een man zoals ik moet altijd controleren. (OAD)
Als het een geweldige koopjesvak is, koop ik meestal veel meer boeken als geschenken voor vrienden dan voor mezelf. Altijd leuk om een specifiek probleem te ontdekken dat een fantastisch verhaal of kunst heeft en het doorgeven. Ik zie graag stripboeken doorgeven aan anderen.
Ik verschil van veel van mijn vrienden. Velen van mij houden van de geur van oude stripboeken. Ik heb nooit. Ik hou van zo een beetje geur mogelijk. Ik vind het niet leuk, maar ik kies ervoor om het verleden van iemand anders niet te geuren. Ik moet zeggen, naast Spider-Man of Wolverine heb ik een van de allerbeste snuiven ter wereld. Ik kan iemand vertellen wat ze twee dagen geleden voor de lunch hadden. Het is een zegen en het is een vloek.
Ik vind het niet leuk dat de lange dozen zo goed worden gevuld of ook niet zo niet zijn gestimuleerd. Ik begrijp dat dat nogal kieskeurig lijkt (OAD), maar als je met een lange doos kijkt, wil je graag de allerbeste “flip -capaciteit” terwijl je de bovenste randen van de boeken afneemt.
Ik vind het leuk dat de boeken worden afgezet door hun titels en in een tot z -bestelling. Het hoeft niet te zijn, maar het helpt met de tijd. Met dubbeltje of vier voor een dollarboxen, is het geen must. Ik begrijp het steken van ze in de dozen en krijg ze daarbuiten. Het werd gebruikt om me een beetje nootachtig te maken als ik verhalen over spanning in de Iron Guy -sectie zou ontdekken. Toen was ik echter zowel jong als vol met zelfgebruikte ego en orde. Tegenwoordig ben ik blij om aan de beste kant van het vuil te komen. (OAD)
“Dit gaat niet in de sectie Iron Guy !!!”
Ik hoop dat dit bitgesprek je heeft verlicht over lange doosregels of als je een verkoper of collega -koperboekkoper bent, de veel essentiële richtlijn van “Beau’s Richtlijnen om hem niet te storen als hij met lange dozen kijkt.” (OAD)
Ik hoop dat je plezier hebt met kijken wi